سینگ، ریچارد (۱۹۱۴ـ۱۹۹۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

سینْگ، ریچارْد (۱۹۱۴ـ۱۹۹۴)(Synge, Richard)

سينْگ، ريچارْد
ریچارْد سینْگ
Richard Synge
زادروز 1914م
درگذشت 1994م
ملیت انگلیسی
تحصیلات و محل تحصیل کالج وینچستر، دانشگاه کیمبریج 
شغل و تخصص اصلی متخصص بیوشیمی
فعالیت‌های مهم متخصص بیوشیمی در موسسۀ تحقیقات غذایی شورای تحقیقات کشاورزی در نورویچ
گروه مقاله شیمی و بیوشیمی
جوایز و افتخارات نوبل شیمی (1952)

متخصص انگلیسی بیوشیمی. روش کروماتوگرافی[۱] کاغذی را برای جداسازی مخلوط‌ها به‌حدی بهبود بخشید که توانست اسیدهای آمینۀ منفرد را شناسایی کند. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۵۲ را با همکار خود، آرچِر مارتین[۲]، و به‌سبب توسعۀ تکنیک شناخته‌شدۀ کروماتوگرافی تقسیمی[۳] دریافت کرد. مارتین و سینگ در کیمبریج و مجمع تحقیقاتی صنایع پشم[۴]، در یورکشرِ[۵] لیدز، کار می‌کردند. این روش کروماتوگرافی (۱۹۴۴) موفقیت‌ آمیز بود و قبول عام یافت. به‌سرعت ثابت شد که نه فقط نوع، بلکه غلظت هر اسید آمینه[۶]ای را می‌توان شناسایی کرد. سینگ در لیورپول[۷] زاده شد و در کالج وینچستر[۸] و دانشگاه کیمبریج درس خواند. در ۱۹۴۸، به مؤسسۀ تحقیقاتی رووت[۹] در آبردینِ[۱۰] اسکاتلند رفت و تا ۱۹۶۷ مسئول تحقیق در زمینۀ شیمی پروتئین بود. از ۱۹۶۷ تا زمان بازنشستگی‌اش در ۱۹۷۴، در مقام متخصص بیوشیمی موسسۀ تحقیقات غذایی[۱۱] شورای تحقیقات کشاورزی[۱۲] در نورویچ[۱۳] کار می‌کرد. همچنین، استاد افتخاری بیولوژی دانشگاه آنگلیای شرقی[۱۴] و از فعالان جنبش صلح‌طلبی بود.

کروماتوگرافی کاغذی. در اوایل دهۀ ۱۹۴۰، فقط روش‌های کروماتوگرافی خاصی وجود داشت که برای جداسازی پروتئین‌ها از نمونه‌های بزرگ کاربرد داشت و برای جداسازی اسیدهای آمینۀ سازندۀ پروتئین‌ها هیچ روشی دردست نبود. مارتین و سینگ روش کروماتوگرافی کاغذی را ابداع کردند. در این روش، از کاغذ صافی پُرزدار و حلال برای جداسازی اسیدهای آمینه استفاده می‌شود. مقدار کمی محلول اسید آمینه در نزدیکی لبۀ کاغذ صافی قرار می‌گیرد و به‌محض خشک‌شدن در حلال غوطه‌ور معلق می‌شود. با عبور حلال از مخلوط، اسیدهای آمینه با سرعت‌های متفاوت همراه آن حرکت می‌کنند و کاملاً جدا می‌شوند. سپس، کاغذ صافی خشک می‌شود و ظاهرکننده‌ای را بر روی آن می‌پاشند. به‌این‌ترتیب، اسیدهای آمینه به‌صورت لکه‌های رنگی ظاهر می‌شوند. سینگ و مارتین تکنیک خود را در ۱۹۴۴ پیش‌نهادند که به‌سرعت در مسائل گوناگون آزمایشگاهی به‌کار گرفته شد. کروماتوگرافی کاغذی به‌حدی دقیق است که برای تعیین غلظت اسید آمینه و نوع آن به‌کار می‌رود. سینگ با این روش ساختار دقیق پپتید[۱۵] آنتی بیوتیک[۱۶] گرامیسیدین ـ اس[۱۷] (S) را به‌دست آورد. بعدها، فردریک سنگر[۱۸] در زمینۀ تعیین ساختار انسولین[۱۹] از این تحقیقات بهره برد (۱۹۵۳).

 


  1. chromatography
  2. Archer Martin
  3. partition chromatography
  4. The Wool Industries Research Association
  5. Yorkshire
  6. amino acid
  7. Liverpool
  8. Winchester College
  9. Rowett Research Institute
  10. Aberdeen
  11. Food Research Institute
  12. Agricultural Research Council
  13. Norwich
  14. East Anglia
  15. peptide
  16. antibiotic
  17. Gramicidin-s
  18. Frederick Sanger
  19. insulin