آتش (ادیان و اساطیر)
آتش (ادیان و اساطیر)(fire)
نماد پاکی، پالایندگی یا ربوبیت در بسیاری از ادیان و فرهنگهایی که در آنها قربانیکردن ازجمله آیینهای اصلی بوده است. با این همه در مسیحیت، آتش دوزخ از دیرباز در مقابل نور خدا و آسمانها قرار داشته است. در دوران باستان، آتش نشانۀ هستیا[۱]، الهۀ خانه و کاشانه بود و در روم باکرههای وِستا[۲]یی[۳] از آتش مقدس وِستا در آرامگاهش در فوروم[۴] نگهبانی میکردند. در اساطیر باستان پرومتئوس[۵] (پرومته) آتش را از خدایان ربود و به انسانها داد. در مراسم وداییِ هندوها برهمنان آگنی[۶] را در مقام آتش قربانی که حد واسط میان خدایان و انسان بود، بزرگ میداشتند. در قرآن از آتش جهنم و عذاب آتش یاد شده و شیطان و جن از آتش بیدود آفریده شده است.