رشد پسین
رشد پسین (secondary growth)
افزایش قطر ریشه و ساقۀ برخی گیاهان، بهویژه درختچهها و درختان، براثر فعالیت کامبیوم (لایه زاینده)[۱] در تولید یاختههای جدید. رشد پسین به رشد ثانوی نیز معروف است و باعث میشود درخت استحکام فیزیکی بیشتری پیدا کند و یاختههای هادی جدید، بین آوند چوبی[۲] و آوند آبکشی[۳] پسین، در گیاه پدید آیند. رشد پسین عموماً محدود به بازدانگان[۴] و نهاندانگان[۵] دولپهای است. تکلپهایها (واس[۶]ها و سوسن[۷]ها)، جز در چند استثنا، فقط دارای رشد نخستیناند که حاصل تقسیم یاختهای در مریستم[۸]های انتهایی است.