سرولاریوس، میخاییل (ح ۱۰۰۰ـ۱۰۵۹م)

سِرولاریوس، میخائیل (ح ۱۰۰۰ـ۱۰۵۹م)(Caerularius, Michael)

بطریق قسطنطنیه. ابتدا در خدمت دولت بود تا این‌که میخائیل چهارم، امپراتور بیزانس، به اتهام توطئه تبعیدش کرد. آن‌گاه راهب شد و در کلیسا ترقی کرد و به مقام بَطریقی رسید (۱۰۴۳‌م). از سستی‌های کنستانتین نهم بهره برد و کلیسا را بر دولت حاکم کرد. درنتیجه با پاپ لئوی نهم، که به اندازۀ وی قاطعیت داشت، بر سر حوزۀ نفوذ کلیسا در جنوب ایتالیا و نیز مسائل مختلف اعتقادی و آیینی درگیر شد. تکفیرهای متقابل کاردینال هومبرت و سرولاریوس را آغاز رسمی شقاق کلیساهای ارتدوکس و کاتولیک دانسته‌اند، اما در آن جای تردید است. بعدها سرولاریوس نقش تعیین‌کننده‌ای در به‌قدرت‌رسیدن امپراتوران میخائیل ششم و اسحاق اول ایفا کرد.

 

---