کرویتسر، رودولف (۱۷۶۶ـ۱۸۳۱)
کِرویتْسِر، رودولْف (۱۷۶۶ـ۱۸۳۱)(Kreutzer, Rodolphe)
آهنگساز و ویولننواز فرانسوی آلمانیتبار. بتهوون سونات ویولن اپوس ۴۷ خود را به او تقدیم کرد، که به سونات کرویتسر[۱] معروف است. کرویتسر در ورسای[۲] بهدنیا آمد، و تعلیم اصلی را از پدرش گرفت. در ۱۶سالگی ملکه ماری آنتوانت[۳] او را به سِمت نوازندۀ ویولن اول در گروه موسیقی سلطنتی منصوب کرد، و او با شنیدن نوازندگی نیکلا ماسترینو[۴] (۱۷۴۸ـ۱۷۸۹) و جووانّی باتّیستا ویوتّی[۵] در این ارکستر بسیار آموخت. بعدها در تئاتر ایتالیِن[۶] سرپرست ارکستر شد و شروع به ساختن اپراهایش کرد. گشتهای هنری بسیاری داشت و در ۱۷۹۵ استاد ویولن کنسرواتوار پاریس[۷] شد. در ۱۷۹۸ در خدمت کُنت برنادوت[۸] به وین، رفت و با بتهوون آشنا شد. اغلب با پیِر رُد[۹] دونوازی ویولن اجرا میکرد و پس از عزیمت رُد به روسیه در ۱۸۰۱، سرپرست ارکستر اپرای پاریس[۱۰] شد. بعدها در دربار ناپلئون اول و لوئی هجدهم مقامهای مختلفی بهدست آورد. با همکاری پیِر بایو[۱۱]، ویولننواز، یک شیوۀ ویولن[۱۲] تدوین کرد. ازجمله آثار اوست: اپرای ژاندارک در اورلئان [۱۳](۱۷۹۰)، پُل و ویرژینی [۱۴]از روی سن پیِر[۱۵]، نوزده کنسرتوی ویولن۱۷۸۳ـ۱۸۱۰، چهار سمفونی کنسرتانت[۱۶]. انزده کوآرتت زهی؛ پانزده تریو؛ سوناتها برای ویولن.
- ↑ Kreutzer Sonata
- ↑ Versailles
- ↑ Marie Antoinette
- ↑ Nicola Mestrino
- ↑ Giovanni Battista Viotti
- ↑ Théâtre Italien
- ↑ Paris Conservatory
- ↑ Count Bernadotte
- ↑ Pierre Rode
- ↑ Paris Opéra
- ↑ Pierre Baillot
- ↑ Méthode de violon
- ↑ Jeanne d’ Arc à Orléans
- ↑ Paul et Virginie
- ↑ Saint-Pierre
- ↑ Symphonies Concertante