آلوسی، نعمان (بغداد ۱۲۵۲ـ۱۳۱۷ق)
آلوسی، نُعمان (بغداد ۱۲۵۲ـ۱۳۱۷ق)
فقیه حنفی یا مالکی و متکلّم سلفی. در بغداد و چند شهر دیگر قاضی بود. به عزم حج، چندی در مصر ماندگار شد. سپس به استانبول سفر کرد و در آن‌جا «رئیس‌المدرسین» لقب گرفت. به زادگاهش بازگشت و در مدرسۀ مرجانیه به تدریس پرداخت. کتابخانۀ عظیم مرجانیه در بغداد گردآوردۀ اوست. از آثارش الآیات‌البینات فی عدم سماع الاموات عند الحنفیة‌السادات (برلین، ۱۳۰۶ق/۱۸۸۹)؛ الاصابه فی منع النساء من الکتابة؛ جلاء العینین فی محاکمة‌الاحمدین (مصر، ۱۲۸۹ق/۱۸۹۶)؛ الحباء فی الایصاء. دیوان شعری نیز به او نسبت داده‌اند.