آلت
آلت
(در لغت به‌معنی ابزار) در منطق، به دو معنی به‌کار می‌رود: ۱. واسطۀ بین فاعل و منفعل. آلت در این معنا رسانندۀ اثر فاعل به منفعل است، چنان‌که اره واسطۀ میان نجار (فاعل) و چوب (منفعل) است و اثر کار نجار به‌وسیلۀ آن به چوب می‌رسد. آلت بودن منطق نیز به همین معناست؛ ۲. وسیلۀ تحصیل چیزها. مراد از آلت در این معنا، ابزاری است که با آن چیزهای دیگر را به‌دست می‌توان آورد، چنان‌که مثلاً تور ماهی‌گیری ابزاری است که می‌توان با آن ماهی به‌دست آورد. منطق در این معنی نیز آلت به‌شمار می‌آید، زیرا ابزاری است که به‌وسیلۀ آن می‌توان به دانش‌های نظری و عملی رسید.