آریوزو
آریوزو (arioso)
(در ایتالیایی به‌معنای ملودیک/آهنگین) در موسیقی، نوعی رسیتاتیف[۱] یا برخوانش (روایت آوازین)، که بیشتر جنبۀ تغزلی دارد تا گفتارگونه. برخی آهنگ‌سازان از آریوزو برای آغازکردن یا به‌‌پایان‌‌بردن یک رسیتاتیف استفاده می‌کردند، مانند باخ در کانتاتپناهگاهی مطمئن[۲] (۱۷۲۴). این واژه به قسمت یا پاساژی در یک اثر سازی نیز می‌تواند اطلاق شود، که رسیتاتیف را تقلید می‌کند، مانند سونات پیانوی شمارۀ ۳۱[۳] اثر بتهوون (۱۸۲۱).