لاادری گری
لااَدریگری (agnosticism)
(یا: آگنوسْتیسیسم) اعتقاد به ناتوانی انسان در اثبات وجود خدا و درک ماورای پدیدههای طبیعی. اصطلاح آگنوستیسیسم را تامس هنری هاکسلی[۱] در ۱۸۶۹ بهکار برد و لفظ لااَدریگری ترجمۀ همین کلمه است و سابقهای در فرهنگ ایرانی و اسلامی ندارد. در حالیکه ملحد منکر وجود خدا یا خدایان است، شخص لااَدری یا طرفدار توقّف، ادعا میکند که خدا یا «علت اول» همچون یکی از مفاهیم مطلق، بینهایت، ابدیت، و خلود است که خارج از حیطۀ فهم انسان است و قابل تصدیق و تکذیب نیست. موضوع حسیون و تجربهگرایان و پوزیتیویستها در برابر خدا موضع لااَدری است نه موضع انکار. اصولاً موضع انکار در برابر خداوند، بیدفاع نیست و حداکثر میتوان از موضع لااَدری سخن گفت نه نفی و انکار.
- ↑ T. H. Huxley