منلی، مایکل (۱۹۲۴ـ ۱۹۹۷)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مَنْلی، مایکِل (۱۹۲۴ـ‌۱۹۹۷)(Manley, Michael)

مَنْلي، مايکِل
مایکل منلی
Michael Manley
زادروز کینگستون ۱۹۲۴م
درگذشت ۱۹۹۷م
ملیت جاماییکایی
تحصیلات و محل تحصیل تحصیل در مدرسه اقتصاد لندن و خدمت در نیروی هوایی سلطنتی کانادا
شغل و تخصص اصلی دولتمرد
خویشاوندان سرشناس نورمن منلی (پدر)

عضو اتحادیۀ جامائیکا، سیاستمدار میانه‌رو چپ، رهبر حزب سوسیالیستی ملی خلق[۱] از ۱۹۶۹، و نخست‌وزیر (۱۹۷۲ـ۱۹۸۰؛ ۱۹۸۹ـ۱۹۹۲). سخنوری فصیح و پسر نورمن منلی[۲]، بنیادگذار حزب سوسیالیستی ملی خلق، بود و پس از مرگ پدر (۱۹۶۹) رهبر این حزب شد. پس از پیروزی سراسری در ۱۹۷۲ برنامۀ «سوسیال دموکرات»، با رکود اقتصادی روبه‌رو شد که موجب شکستش در انتخابات ۱۹۸۰ شد. بار دیگر در ۱۹۸۹ با بیانیۀ معتدل‌تری انتخاب شد اما به‌سبب بیماری‌اش در مارس ۱۹۹۲ از نخست‌وزیری و سیاست کناره گرفت و پرسیوال پترسون[۳] جانشین او شد. در مقام نخست‌وزیری، معادن بوکسیت کشور را ملی و از خودکفایی اقتصادی حمایت کرد. در سیاست خارجی خود از «امپریالیسم امریکا» انتقاد، و روابط نزدیک‌تری با کوبای کمونیست برقرار کرد و انجمن کارائیب (کاریکوم)[۴] را بنا نهاد (۱۹۷۳). همچنین از عدم تعهد و برقراری نظم نوین اقتصاد جهانی حمایت می‌کرد، که بیشتر به سود کشورهای توسعه نیافته بود. حزب او در ۱۹۷۶ مجدداً پیروز شد اما حزب کارگر جامائیکا[۵] به رهبری ادوارد سیگا[۶]، که طرفدار بازار آزاد بود، در ۱۹۸۰ به قدرت رسید. برنامۀ معتدل‌تر و میانه‌گرای او در دومین‌ دورۀ نخست‌وزیری شامل حمایت از حذف نظارت دولت بر اقتصاد و سرمایه‌گذاری خارجی در کشور بود. منلی در کینگستون[۷] زاده شد و در نیروی هوایی سلطنتی کانادا[۸] خدمت کرد، در مدرسۀ اقتصاد لندن[۹] درس خواند و روزنامه‌نگار شد، سپس به جامائیکا بازگشت تا رهبری اتحادیۀ‌ ملی کارگران[۱۰] را در دهۀ ۱۹۵۰ برعهده گیرد. در ۱۹۶۲ عضو سنای جامائیکا و در ۱۹۶۷ عضو مجلس نمایندگان شد.

 


  1. People’s National Party
  2. Norman Manley
  3. Percival Patterson
  4. Caribbean Community (CARICOM)
  5. Jamaican Labour Party (JLP)
  6. Edward Seaga
  7. Kingston
  8. Royal Canadian Airforce
  9. London School of Economics
  10. National Workers’ Union