لایودیکه

لائودیکه (Laodicea)

(در عربی لاذِقیِّه) نام چند شهر قدیمی که اغلب آن‌ها را پادشاهان سلوکی بنا کردند. سُلوکوس اول، بنیادگذار این سلسله، پنج شهر را به یادِ مادرش، لائودیکه یا لائودیسه، نام‌گذاری کرد. لائودیکه ادلوکوم، در ساحل لوکوس در فریگیا، جنوب هیروپولیس، را احتمالاً آنتیوخوس دوم (۲۶۱ـ۲۴۶پ‌م) بنا کرده است. از آن‌جایی که این شهر کنار جاده‌ای قرار داشت که شهر‌های ایونی را به فُرات متصل می‌کرد، مرکز بزرگ تجاری شد. در روزگار قدیم مدرسۀ طب و مدرسه‌ای نیز متعلق به فیلسوفان شَکّاک در این شهر دایر بودند. در زمان سلطنت نرون، براثر زلزله ویران شد؛ اما بعدها بازسازی و از نخستین پایگاه‌های مسیحیت شد. در دورۀ امپراتوری عثمانی اهمیت خود را از‌دست داد. امروزه به اسکی حِصار شهرت دارد. نیز کشف کتیبه‌ای از آنتیوخوس سوم در اطراف نهاوند، در استان همدان، از آن حکایت دارد که شاید شهر لائودیسه که در ایران بنا شده، همان شهر لائودیسه اصلی باشد.

 

---