لیکود
لیکود (Likud)
(واژه‌ای عبری به‌معنای «تحکیم») اتحاد حزب‌های سیاسی راست‌گرای رژیم اشغالگر قدس که در انتخابات مه ۱۹۷۷ ائتلاف حزب کارگر را شکست داد و مناخیم بگین[۱] را به نخست‌وزیری رساند. حزب لیکود، با رهبری اسحاق شامیر[۲] (۱۹۸۳ـ۱۹۹۳) ائتلاف ملی شکننده‌ای با حزب کارگر تشکیل داد (۱۹۸۴ـ۱۹۹۰)، اما در انتخابات سراسری ۱۹۹۲ از حزب کارگر شکست خورد. این حزب با رهبری بنیامین نتانیاهو[۳] از ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۹ و آریل شارون[۴] از ۱۹۹۹، در قبال روند صلح خاورمیانه رویکردی به‌مراتب سرسختانه‌تر از حزب کارگر در پیش گرفت. در مه ۱۹۹۶، نتانیاهو در مقام اولین نخست‌وزیر رژیم اشغالگر قدس، که با رأی مستقیم مردم انتخاب شده بود، تحت رهبری حزب لیکود دولت تشکیل داد. نتانیاهو در مه ۱۹۹۹ از ایهود باراک[۵]، نامزد حزب کارگر، شکست خورد، و باراک نیز در ۲۰۰۱ مغلوب شارون شد.