مونت، مانوئل
مونْت، مانوئِل (۱۸۰۹ـ۱۹۰۰)(Montt, Manuel)
رئیس‌جمهور شیلی (۱۸۵۱ـ۱۸۶۱). سیاستمداری تندرو، که به توسعۀ اقتصادی شیلی، به‌ویژه احداث راه‌آهن، تلگراف، خدمات پست، و روشنایی گاز بسیار کمک کرد. در آخرین سال‌های زمامداری با رکود اقتصادی و آشوب سیاسی، ازجمله نزاع کلیسا و حکومت، روبه‌رو شد. مونت، که تا حدودی خودآموخته بود، رئیس انستیتوی ملی[۱] شد (۱۸۳۵)، و از ۱۸۴۱ تا ۱۸۴۵، که وزیر آموزش بود، از دومینگو فائوستینو سارمینتو[۲]، اصلاح‌طلب بزرگ تبعیدی، حمایت کرد.