بلک بردینگ
بِلَک بِردینْگ (blackbirding)
پیش‌تر اصطلاحی به معنای ربودن ساکنان جزایر اقیانوس آرام (کاناکاها[۱]) و به بردگی گرفتن آن‌ها در استرالیا، جزایر فیجی[۲]، و ساموآ[۳]. ربودن ساکنان جزایر اقیانوس آرام برای تأمین نیروی کار لازم در مزارع نیشکر کوئینزلند[۴] در فاصلۀ ۱۸۴۷ تا ۱۹۰۴ به گونه‌ای گسترده رواج داشت. در ۱۸۷۲ پارلمان انگلستان با تصویب قانون حمایت از ساکنان جزایر اقیانوس آرام[۵] تجارت نیروی کار را تا حدودی تحت کنترل درآورد.