مارش
مارْش (march)
در موسیقی، قطعه‌ای که در اصل برای همراهی راهپیمایی سربازان یا اشخاص شرکت‌کننده در یک مراسم (رژه) ساخته می‌شود، و کار ریتم منظم و تکراری طبل را آسان می‌کند. این فرم از قدیمی‌ترین فرم‌های شناخته‌شده در موسیقی است و معمولاً در میزان دوضربی (دوچهارم) یا میزان معمولی (چهارچهارم)، با ضربی قوی و مؤکد و جمله‌بندی منظم، ساخته می‌شود. مارش انواع گوناگونی دارد، که از لحاظ سرعت با هم متفاوت‌اند: مارش خاکسپاری، مارش آهسته، مارش تند، و گاهی مارش دوبرابر تند. قدیمی‌ترین نمونه‌های مارش در موسیقی هنری در کار ژان ـ باپتیست لولی[۱] و کوپرَن[۲] در قرن ۱۷ یافت می‌شوند. از آن هنگام تاکنون از مارش استفاده می‌شود، همچون در اپراهای موتسارت مثل فلوت سحرآمیز[۳] (۱۷۹۱)، تا سمفونی اروئیکا[۴] (۱۸۰۴) اثر بتهوون، و مارش‌های عظمت و موقعیت[۵] (۱۹۰۱) اثر ادوارد الگار[۶].