هوتن، اولریش فون (۱۴۸۸م ـ۱۵۲۳)
هوتِن، اولْریش فون (۱۴۸۸م ـ۱۵۲۳)(Hutten, Ulrich von)
شوالیه و انسان‌گرای فرانکونیایی[۱]. در مقام یک آلمانی وطن‌دوسـت، طنزپرداز، و حامی آرمان مارتین لوتر[۲] درخلال دورۀ آشفتۀ نهضت اصلاح دینی شهرت دارد. اولریش در پشتیبانی از منزلت کهن رسم شوالیه‌گری به قرون وسطا نظر داشت، اما در مقام یک نویسنده به آینده می‌نگریست و با به‌کارگیری شکل‌های جدید ادبی انسان‌گرایان، در گفت‌وگوهای نیشدارش به لاتینی خودنمایی‌های شاهزادگان، دستگاه پاپی، فلسفۀ اسکولاستیک، و تاریک‌اندیشی را به هجو می‌گرفت. همکار اصلی جلد دوم رسالات تاریک‌اندیشان[۳] (۱۵۱۵ـ۱۵۱۷) بود که اثر مشهوری در حمله به زندگی راهبان و رسالات آن‌هاست. اولریش، در مقام یک وطن‌دوست، آلمانی متحد را مجسم می‌کرد و پس از ۱۵۲۰ طنزهایی به آلمانی نوشت. سلسله رسالات طنز پرشورش در هواداری از مارتین لوتر، نخست به لاتینی منتشر شد. ترجمۀ آلمانی آن‌ها نیز با عنوان کتاب کوچک مکالمات[۴] (۱۵۲۲) به‌چاپ رسید.