نایلون
نایْلون (nylon)
پلیمر[۱] مصنوعی با زنجیرۀ بلند. نایلون نخستین نخ کاملاً مصنوعی است. در ۱۹۳۸، شرکت دوپون[۲] با استفاده از فرآوردههای نفتی، بهویژه اسید آدیپیک[۳] و هگزامتیلن دیآمین[۴]، آن را تهیه کرد. از این ماده برای ساخت اشیای قالبگیریشده، منسوجات، و نخ بخیۀ طبی استفاده میکنند. الیاف نایلون از ابریشم محکمتر و کشسانترند و دربرابر رطوبت و کپک حساسیت کمتری نشان میدهند. نایلون برای تولید جوراب و منسوجات بافتهای مشابه بافتههای ابریشمی یا خز بهکار میرود و با آن فرش و موکت هم میبافند. نایلون را دبلیو اچ کاروترز[۵]، شیمیدان امریکایی، و همکارانش در ۱۹۳۷ ابداع کردند. سالانه ۲میلیون تن اسید آدیپیک برای ساخت نایلون تولید میشود. اسید آدیپیک از بنزن بهدست میآید و مادهای سرطانزاست و طی فرآیند تولید آن، دَه درصد گاز گلخانهای اسید نیتروس[۶] در هوا رها میشود.