واسرمان، آزمون
واسِرْمان، آزمون (Wassermann test)
آزمونی که اوگوست فون واسرمان[۱]، باکتری شناس آلمانی، در ۱۹۰۶ برای تشخیص سیفلیس ابداع کرد. در این آزمون، از پادگنهای غیر پرتونما[۲] برای کشف پادتن[۳]هایی بر ضد اسپیروکت[۴] مولد سیفلیس استفاده میکنند. آزمون واسرمان با استفاده از خون یا مایع مغزی نخاعی[۵] صورت میگیرد. گاه ممکن است این آزمون در فرد سالم مثبت باشد. امروزه آزمونهای جدیدتری برای تشخیص دقیق سیفلیس وجود دارد و از روش واسرمان استفاده نمیشود.