هارتاکنوت
هارْتاکْنوت (۱۰۱۹ـ۱۰۴۲م)(Harthacanute)
(یا: هاردیکنوت[۱]؛ هاردکنوت[۲]) پادشاه دانمارک (حک: ۱۰۳۵ـ۱۰۴۲) و انگلستان (حک ۱۰۴۰ـ۱۰۴۲) پسر کانوت[۳] و اِما[۴]. در پی مرگ پدرش (۱۰۳۵م) بر تخت پادشاهی دانمارک نشست. در انگلستان، برادر نامشروع او هرولد هارفوت[۵]، ابتدا در مقام نایب‌السلطنه و سپس پادشاه (۱۰۳۷ـ۱۰۴۰م) حکومت کرد، در حالی که او در دانمارک مشغول حل‌و‌فصل اختلاف‌هایش با ماگنوسِ اول[۶]، پادشاه نروژ، بود. مرگ هرولد در ۱۰۴۰م به او امکان داد تا تاج‌وتخت انگلستان را بدون جنگ و خون‌ریزی تصاحب کند، گرچه با ۶۲ کشتی جنگی وارد انگلستان شده بود. دورۀ سلطنت او پرآشوب و سرکوبگرانه بود. چون اولاد ذکور نداشت، با تعیین جانشین خود، ادواردِ معترف[۷]، از مبارزۀ خاندان سلطنتی دانمارک بر سر قدرت در انگلستان جلوگیری کرد، هرچند که با مرگ او سلطنت خاندان سلطنتی دانمارک بر انگلیس خاتمه یافت.