های تک
هایْ‌تِک (high-tech)
در معماری، رویکردی به طراحی که منشأ آن به دهۀ ۱۹۷۰ می‌رسد و بر نوآوری‌های فناوری تأکید دارد، و غالباً از سازه‌ها و خدمات نمایان (اکسپوز)[۱] به‌منزلۀ راهی برای خلق فُرم‌ها و فضاهای شگفت‌انگیز بهره می‌گیرد. بانک هنگ‌کنگ و شانگهای[۲]، در هنگ‌کنگ (۱۹۸۶)، که نورمن فاستر[۳] آن را طراحی کرد، از شاهکارهای معماری های‌تک است. ازجمله دیگر نمونه‌های برجستۀ این شیوه عبارت‌اند از ساختمان لویدز[۴] (۱۹۸۶) در مرکز اقتصادی لندن[۵]، کار ریچارد راجرز[۶]، که نیازهای خدماتی یک ساختمان عظیم را به‌صورتی نظرگیر نمایش می‌دهد؛ و چاپخانۀ فایننشال تایمز[۷]، لندن (۱۹۸۸)، کار نیکولس گریم‌شاو[۸].