آلزایمر، آلوئیس (۱۸۶۴ـ۱۹۱۵م)
آلزایمِر، آلوئیس (۱۸۶۴ـ۱۹۱۵)(Alzheimer, Alois)
آسیب‌شناس بافت‌های عصبی[۱]، اهل آلمان. اولین‌بار بیماری آلزایمر[۲] را توصیف کرد (۱۹۰۶). آلزایمر بیماری دژنراتیو (تحلیل‌برندۀ)[۳] یاخته‌های عصبیِ لُب‌های پیشانی[۴] و گیجگاهیِ[۵] مغز و مخچه، و مهم‌ترین علت زوال عقلی زودرس[۶] (زوال عقلی پیش از پیری) است. مشخصۀ این بیماری بروز اختلال شدید در حافظه است. آلزایمر از ۱۹۱۲ استاد روان‌پزشکی و عصب‌شناسیِ[۷] دانشگاه برسلاو[۸]، وروتسلاف[۹] فعلی در لهستان، بود.