هایله سلاسی، راس تافاری (۱۸۹۲ـ۱۹۷۵)
هایلِه سِلاسی، راس تافاری (۱۸۹۲ـ۱۹۷۵)(Haile Selassie, Ras Tafari)
(مشهور به: «شیرِ یهودا») امپراتور اتیوپی (۱۹۳۰ـ۱۹۷۴). در شکایت از ایتالیا به جامعۀ ملل برای تصرف آن کشور (۱۹۳۵ـ۱۹۳۶) توفیقی نیافت و سپس برکنار شد و به انگلستان گریخت. در ۱۹۴۰ به مصر رفت و با تشکیل ارتشی آزادی‌بخش در ژانویۀ ۱۹۴۱ به‌همراه نیروهای انگلیسی وارد اتیوپی شد و روز ۵ مه همان سال مجدداً به تاج و تخت بازگشت. در ۱۹۷۴ با کودتایی نظامی برکنار شد و سال بعد در بازداشت درگذشت. به اعتقاد پیروان مذهب راستفری[۱] او مسیح و حلول خدا (جاه[۲]) بود. در هرر[۳] واقع در شرق اتیوپی زاده شد و در دربار سلطنتی، نزد معلمان و مبلّغان یَسوعی درس خواند. در ۱۴سالگی، به حکومت گورامولتا[۴] و چهار سال بعد به حکومت هارار، که قبلاً در اختیار پدرش بود، منصوب شد. در ۱۹۱۶ به ولیعهدی امپراتریس زودیتو[۵] و مشاور نزدیکش تعیین شد و توفیق یافت که در ۱۹۲۳ اتیوپی را به عضویت جامعۀ ملل درآورد. بعد از رسیدن به امپراتوری در ۱۹۳۰ به اصلاحات اداری و تمرکز قدرت دست زد. بعد از بازگشت مجدد به سلطنت، در ۱۹۴۵ حاکمیت اتیوپی را اعاده کرد و در تأسیس سازمان وحدت افریقا در ۱۹۶۳ نقش محوری داشت. در ۱۹۶۳ اریتره[۶] را به اتیوپی منضم ساخت و باعث یک جنگ داخلی طولانی شد. در نوامبر ۲۰۰۰، ۲۵ سال پس از مرگش در کلیسای تثلیث مقدس[۷] واقع در آدیس آبابا پایتخت اتیوپی مجدداً به خاک سپرده شد؛ او را نخست نزدیک آبریزگاهی دفن کرده بودند.