دیوتاروس
دیوتاروس (120ـ۴۰پ‌م)(Deiotarus)
حاکم یک‌چهارم سرزمین غلاطیه[۱]، در آسیای صغیر. از سرداران رومی. او درجۀ تِترا آرخ داشت و فرمانده یک‌چهارم لشکر در تقسیمات سپاه روم بود. در ازای کمک به پومپیوس[۲] (پومپی) در سومین جنگ برضدِ مهرداد ششم[۳]، پادشاه پونتوس[۴]، عنوان پادشاهی گرفت و ارمنستان صغیر[۵] را نیز بر قلمرو او افزود. در جنگ داخلی از پومپی حمایت کرد و پس از شکست او از سِزار[۶] در نبرد فارسالوس[۷] در ۴۸پ‌م همراه او گریخت. قیصر سال بعد او را بخشید و، هرچند از بخشی از قلمرو خود محروم شد، عنوان پادشاهی را حفظ کرد. بعد نوه‌اش او را به سوءقصد به جان قیصر متهم کرد؛ سیسرونِ[۸] خطیب در محاکمۀ دیوتاروس پیروز شد، ولی قیصر پیش از پایان محاکمه به‌قتل رسید و حکم صادر نشد. مارکوس آنتونیوس[۹] در ازای دریافت رشوه‌ای کلان قلمرو او را بازگرداند، و با ازسرگیری جنگ داخلی، دیوتاروس به بروتوس[۱۰] و کاسیوس[۱۱] پیوست. پس از نبرد فیلیپی[۱۲] در ۴۲پ‌م، از دومین هیئت حاکمۀ سه‌نفره که عبارت بودند از اوگوستوس، مارکوس آنتونیوس و لِپیدوس[۱۳] حمایت کرد و بقیۀ دوران سلطنت خود را در آرامش سپری کرد.