اسکینر، بوروس فردریک (۱۹۰۴ـ۱۹۹۰)
اسکینِر، بوروس فردریک (۱۹۰۴ـ۱۹۹۰)(Skinner, B(urrhus) F(rederic))
| بوروس فردریک اسکینر B(urrhus) F(rederic) Skinner | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۰۴م |
| درگذشت | ۱۹۹۰م |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | هاروارد |
| شغل و تخصص اصلی | روان شناس |
| آثار | علم و رفتار انسان (۱۹۵۳) |
| گروه مقاله | روان شناسی |
روان‌شناس امریکایی. رفتارگرا[۱]ی تندرویی بود که مفاهیم ذهنی را قبول نداشت و موجود زنده را به «جعبه‌ای سیاه» تشبیه کرد که فرآیندهای درونی در پیش‌بینی رفتارش اهمیتی ندارند. در زمینۀ شرطی‌شدن فعال[۲] (تأثیر پاداش[۳] یا تنبیه[۴] بر رفتار) مطالعه کرد و معتقد بود که رفتار براثر پیامدهایش شکل می‌گیرد و حفظ می‌شود. «جعبۀ اسکینر» محیط بسته‌ای است که در آن می‌توان فرآیند رفتار اکتسابی را مشاهده کرد. در این جعبه، موش اهرمی را فشار می‌دهد و یاد می‌گیرد که این رفتار را تکرار کند، زیرا کار او با غذا پاداش داده می‌شود. اسکینر یک «جعبۀ نوزاد[۵]» هم طراحی کرد که محیطی کنترل‌‌شده و ضد صوت برای نوزادان است. سپس، یک دستگاه تدریس نیز ساخت. این دستگاه اطلاعات را با سرعت دلخواه به دانش‌آموز می‌داد و از اطلاعات داده‌شده آزمون می‌گرفت، و با دادن پاداش به پاسخ‌های درست، سبب تقویت یادگیری می‌شد. به عقیدۀ اسکینر، دست‌یابی به جامعۀ آرمانی و حفظ آن فقط زمانی ممکن است که رفتار انسان، برای هماهنگی با جامعه و با فنونی چون شرطی‌شدن، تعدیل شود نه آن‌که جامعه خود را با نیازهای اشخاص سازگار کند. اسکینر در ساسکویهنا[۶]، پنسیلوانیا، متولد شد و در هاروارد تحصیل کرد. از ۱۹۴۵ تا ۱۹۴۸ در دانشگاه ایندیانا[۷] و از ۱۹۴۸ تا ۱۹۷۴ در دانشگاه هاروارد استاد روان‌شناسی بود. او قصد داشت حتی پیچیده‌ترین رفتارهای انسان را، براساس مجموعه‌ای از پاسخ‌های شرطی به محرک‌های بیرونی، توجیه کند. مخالف استفاده از تنبیه بود و عقیده داشت که تنبیه تأثیر مناسبی در کنترل رفتار ندارد و آثار جانبی ناخوشایندی خواهد داشت. ازجمله آثار اوست: علم و رفتار انسان[۸] (۱۹۵۳)؛ والدن ۲[۹] (۱۹۴۸)؛ ورای آزادی و عزت[۱۰] (۱۹۷۱).