هیل، جورج الری (۱۸۶۸ـ۱۹۳۹)

هِیْل، جورج اِلری (۱۸۶۸ـ۱۹۳۹)(Hale, George Ellery)

هِيْل، جورج اِلري

جورج الری هیل George Ellery Hale
زادروز	شیکاگو ۱۸۶۸م
درگذشت	۱۹۳۹م
ملیت	امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل در موسسه فناوری ماساچوست
شغل و تخصص اصلی	اخترشناس
خویشاوندان سرشناس	اخترشناسی، رسانه ها و ارتباطات

اخترشناس امریکایی. بررسی‌های پیشتازانه‌ای در زمینۀ خورشید صورت داد و سه رصدخانۀ بزرگ تأسیس کرد. در ۱۸۸۹، خورطیف‌نگار را اختراع کرد که وسیله‌ای برای عکس‌برداری از خورشید در طول موج‌های خاص است. در ۱۹۱۷، تلسکوپ بازتابی ۲.۵ متری مانت ویلسون کالیفرنیا را نصب کرد که تا ۱۹۴۸ بزرگ‌ترین تلسکوپ دنیا بود. در ۱۹۴۸، تلسکوپ بازتابی پنج‌متری مانت پالومار که خودش آن را طراحی کرده‌ بود، جای تلسکوپ مانت ویلسون را گرفت. بیش از هر شخص دیگری در گسترش اخترفیزیک رصدی در ایالات متحد سهیم بود. همچنین در ۱۸۹۷، رصدخانۀ یرکیز در ویلیامز بایِ ویسکانسین را با بزرگ‌ترین تلسکوپ شکستی ۱۰۲سانتی‌متری آن زمان تأسیس کرد. در شیکاگو زاده شد و در مؤسسۀ فناوری ماساچوست درس خواند. پدر ثروتمندی داشت مدت کوتاهی بعد از فارغ‌التحصیلی‌اش (۱۸۹۰) موفق به تأسیس رصدخانه‌ای شخصی در کنوود در نزدیکی شیکاگو، شد. در آن‌جا خورطیف‌نگار را ساخت و به بررسی خورشید پرداخت که به موضوع پژوهشی مورد علاقه‌اش تبدیل شد. در ۱۸۹۲، در شیکاگو استاد اخترفیزیک شد. در ۱۸۹۵، نشریۀ آستروفیزیکال ژورنال را تأسیس کرد که هنوز هم مهم‌ترین مجلۀ علمی بین‌المللی در این رشته است. در ۱۸۹۷ سی‌تی یرکیز را که صنعتگری از اهالی شیکاگو بود، برای اهدای مقادیر هنگفتی پول به منظور ساخت رصدخانۀ یرکیز متقاعد ساخت. هِیل از هنگام تأسیس این رصدخانه تا ۱۹۰۴ در آن‌جا کار کرد، وسپس برای جست‌وجوی شرایط مناسب‌تر رصد به کالیفرنیا رفت. در آن‌جا سازمان‌دهنده و نخستین سرپرست رصدخانۀ خورشیدی مانت ویلسون شد که علاوه‌بر تلسکوپ دو بُرج خورشیدی مخصوصی که داشت، به سرعت به تلسکوپ‌های بازتابی ۱.۵ متری و ۲.۵ متری مجهز شد. در ۱۹۲۳، هیل از رصدخانۀ مانت ویلسون بازنشسته شد، اما رصدهای خورشیدی را در رصدخانۀ شخصی‌اش در پاسادنا، که دفتر رصدخانه مانت ویلسون هم در آن‌جا مستقر بود، ادامه داد. در شکل‌گیری مؤسسۀ فناوری کالیفرنیا، که با ارتقای مؤسسۀ پلی‌تکنیک تروپ در پاسادنا صورت گرفت، نیز مشارکت داشت. در ۱۹۲۸، طرحی را راه‌اندازی کرد که نتیجۀ آن ساخت تلسکوپ بازتابی پنج‌متری مانت پالومار بود. این وسیله در ۱۹۴۸ به رصدخانه اختصاص یافت و رسماً تلسکوپ‌ هیل نامیده شد. چندسال بعد، مجموعۀ رصدخانه‌های مانت ویلسون و مانت پالومار به رصدخانه‌های هِیل تغییر نام دادند. هیل، مؤلف مقاله‌های علمی بسیار و چندین کتاب تا حدی عامه‌فهم در زمینۀ اخترشناسی است. فعالیت‌ هِیل در زمینۀ طیف خورشیدی محرک او برای ساخت تلسکوپ‌های طراحی‌شدۀ مخصوص بود. با بررسی خطوط طیفی شکافته در لک‌های خورشیدی، وجود میدان‌های مغناطیسی بسیار قوی را نشان داد که نخستین کشف میدان مغناطیسی‌ خارج از زمین بود. در ۱۹۱۹ نشان داد قطبیت این میدان‌های مغناطیسی در هر ۲۲ تا ۲۳ سال دوبار معکوس می‌شود.

 

---