هوارد زین
| هوارد زین Howard Zinn | |
|---|---|
| زادروز |
هاوایی ۱۹۲۲ |
| ملیت | امریکایی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشگاه نیویورک، دانشگاه کلمبیا، دانشگاه هاروارد |
| شغل و تخصص اصلی | تاریخ نگار |
| شغل و تخصص های دیگر | نمایشنامه نویس |
| آثار | تاریخ مردمی ایالات متحده آمریکا |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
(Howard Zinn (۱۹۲۲ - ۲۰۱۰
تاریخ‌نگار، نمایشنامه‌نویس و متفکر سوسیالیست. رئیس دپارتمان تاریخ و علوم اجتماعی در کالج اسپلمن[۱] بود و همچنین در دانشگاه بوستون[۲]، علوم سیاسی تدریس می‌کرد. زین بیش از بیست کتاب نوشت که در میان آن‌ها، تاریخ مردمی ایالات متحده آمریکا[۳] به عنوان اثری بسیار شاخص و مرجع مطرح شد و به فروشی جهانی رسید.
زین در بروکلین[۴] نیویورک از خانواده‌ای یهودی و مهاجر متولد شد. پدر و مادرش هر دو در یک کارخانه کارگری می‌کردند و تحصیلاتی محدود داشتند، با این حال به تحصیل فرزندانشان اهمیت می‌دادند. زین در نوجوانی به واسطه‌ی دعوت کمونیست‌های نوجوان هم‌محلی‌اش، با این حزب آشنا شد و چند باری همراه آن‌ها در تظاهرات اعتراضی در میدان تایمز شرکت کرد. همچنین در دوران دبیرستان، در دوره‌ی نویسندگی خلاق شرکت کرد. بعد از فارغ‌التحصیلی، در هجده سالگی به عنوان کارگر صنایع دریایی و کشتی‌سازی مشغول شد. شرایط سخت کار و عدم امنیت شغلی، زین و بعضی از همکارانش را به فکر تأسیس یک اتحادیه انداخت. با راه افتادن این اتحادیه، زین به عنوان نفر اصلی هماهنگ‌کننده کار را در دست گرفت و جلساتی هفتگی را با محوریت افزایش قدرت چانه‌زنی کارگران و احقاق حقوق آن‌ها برگزار کرد که در عقاید سیاسی آینده‌ی وی، نقشی شگرف داشت.
با شروع جنگ جهانی دوم، زین با انگیزه‌ی مبارزه با فاشیسم به ارتش آمریکا پیوست و به عنوان خلبان بمب‌انداز در بمباران چکسلواکی، مجارستان و برلین شخصاً نقش داشت. این تجربه، در شکل‌گیری عقاید ضد جنگ او در آینده عمیقاً تأثیر گذاشت.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، زین با استفاده از تسهیلاتی که برای کهنه سربازان در نظر گرفته شده بود، به دانشگاه نیویورک[۵] رفت و پس از تحصیل کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای خود را از دانشگاه کلمبیا[۶] دریافت کرد. همچنین در سال 1961 به عنوان محقق پسا دکترا در رشته‌ی مطالعات آسیای شرقی[۷] در دانشگاه هاروارد[۸] به پژوهش پرداخت.
زین از 1956 تا 1963 استاد تاریخ کالج اسپلمن بود و همچنین، به عنوان استاد میهمان در دانشگاه پاریس[۹] و دانشگاه بولونیا[۱۰] تدریس کرد. بعد از اخراج از کالج اسپلمن به دلیل آن‌چه رئیس دانشگاه، رادیکال کردن دانشجویان خوانده بود، به دانشگاه بوستون رفت. کلاس‌های او در بوستون محبوبیت فوق‌العاده‌ای داشت و زین به مدت 24 سال در این دانشگاه به تدریس پرداخت و در نهایت در سال 1988 بازنشسته شد. در طول این سال‌های تدریس، زین به این نتیجه رسیده بود که کتاب‌های تاریخ عمدتاً از زاویه دیدی محدود نوشته شده‌اند و جای خالی آثاری با منظر دید متفاوت عمیقاً احساس می‌شود. همین دغدغه موجب شد تا زین کتابی در مورد تاریخ آمریکا بنویسد و به جای روش مرسوم، عمده‌ی تمرکز خود در روایت تاریخ را بر طبقه‌ی کارگر و قشر متوسط قرار دهد. این اثر به تلاش و مقاومت سرخپوستان در برابر اروپاییان، بردگان علیه صنعت برده‌داری، کارگران در برابر سرمایه‌داران، زن‌ها علیه نظام مردسالارانه و همچنین رنگین‌پوست‌ها علیه تبعیض نژادی می‌پردازد. از اولین دور انتشار تا به امروز، این کتاب در بسیاری از دانشگاه‌ها به منبعی جایگزین برای منابع تاریخی مرسوم تبدیل شده و هر سال بیش از صد هزار نسخه از آن به فروش می‌رسد.
زین در یک مصاحبه خود را تا حدودی آنارشیست، تا حدودی سویالیست و شاید یک سوسیال دموکرات معرفی کرده بود. او در سال 2010 در حالی که در استخر یک هتل مشغول شنا بود، با ایست قلبی درگذشت.