توسعه پایدار
توسعۀ پایدار (sustainable development)
در بوم‌شناسی، توسعه بدون واردآوردن آسیب جدی محیطی. به‌صورت نظری تا ابد ادامه می‌یابد. آسیب محیطی ممکن است شامل آلودگی، ازدست‌رفتن زیستگاه‌ها[۱]، انقراض گونه‌ها، و کاهش تنوع گونه‌ها (تنوع گونه‌ای[۲]) باشد. در ۱۹۹۲، بزرگ‌ترین گردهمایی سران جهان در ریو د ژانیرو[۳]، معروف به نشست ریو[۴]، برگزار شد. هدف این گردهمایی برقراری چارچوبی برای اطمینان از عدم تخریب جهان براثر بهره‌برداری بیش از اندازه و آلودگی بود. بخش کلیدی نتایج گردهمایی آن بود که لازم است توسعه پایدار باشد. تعیین این‌که الگویی توسعۀ پایدار یا ناپایدار است آسان نیست. ممکن است چنان بر توسعه تأکید شود که حتی به بهای آسیب محیطی صورت گیرد.