جانسون، مایکل (۱۹۶۷)
جانْسون، مایْکِل (۱۹۶۷)(Johnson, Michael)
مایکل جانسون Michael Johnson | |
---|---|
زادروز |
۱۹۶۷م |
ملیت | امریکایی |
رشته | دو و میدانی |
جوایز و افتخارات | طلای ۲۰۰ متر مسابقات قهرمانی جهان (۱۹۹۱)، طلای ۴۰۰×۴ متر امدادی المپیک بارسلونا (۱۹۹۲)، طلای ۴۰۰ متر و ۴۰۰×۴ متر امدادی مسابقات قهرمانی جهان (۱۹۹۳)، پیروزی در دوهای ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر در مسابقات قهرمانی جهان (۱۹۹۵)، طلای دوهای ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر المپیک در آتلانتا (۱۹۹۶)، طلای ۴۰۰ متر و ۴۰۰×۴ متر امدادی المپیک سیدنی (۲۰۰۰) |
قهرمان امریکایی دو و میدانی. در مسابقات المپیک در آتلانتا[۱] (۱۹۹۶) به نام اولین دونده در تاریخ بازیهای المپیک توانست مدال طلای دوهای ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر را بهدست آورد. او در فینال ۲۰۰ متر با زمان ۱۹.۳۲ ثانیه افزون بر شکستن رکورد جهان، ۰.۳۶ ثانیه زودتر از نزدیکترین رقیب خود به خط پایان رسید. بهتر از این فاصله را قبلاً فقط جسی اوئنز[۲] در مسابقات المپیک لوسآنجلس (۱۹۳۲) بهدست آورده بود. در ۱۹۹۵ به یک پیروزی بیسابقه در دوهای ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر در مسابقات قهرمانی جهان[۳] دست یافت. در ادامه پیروزیهای خود، چهارمین مقام قهرمانی پیاپی خود در دو ۴۰۰ متر را در اوت ۱۹۹۹ در سویل[۴] اسپانیا بهدست آورد و رکورد جهانی ۴۳.۱۸ ثانیه را از خود برجای گذاشت. (رکورد قبلی ۴۳.۲۹ ثانیه را هموطنش بوچ رینولدز[۵] در ۱۹۹۰ بهدست آورده بود). توانایی جانسون در ارتقای هر دو رشتۀ ۲۰۰ متر و ۴۰۰ متر زمانی توجه جهانی را به خود جلب کرد که سریعترین زمان دویدن را در ۱۹۹۰ بهدست آورد. مدال طلای ۲۰۰ متر در مسابقات قهرمانی جهان در ۱۹۹۱ و کسب عنوان قهرمانی ۴۰۰ متر در ۱۹۹۳ اولین نتایج کار او بود. در مسابقات قهرمانی دو ۴۰۰ متر المپیک بارسلونا (۱۹۹۲) بهسبب بیماری مدال را ازدست داد ولی در ۴۰۰×۴ متر امدادی مدال طلا گرفت. در مسابقات قهرمانی جهان در ۱۹۹۳ در ۴۰۰×۴ متر امدادی رکورد ۴۲.۹۳ ثانیه را بر جای گذاشت و مدال طلا گرفت. در المپیک سیدنی[۶] (۲۰۰۰) از عنوان قهرمانی خود دفاع کرد و در ۴۰۰ متر به مدال طلا دست یافت؛ ولی مصدومیت او سبب شد نتواند در دو ۲۰۰ متر برای تیم امریکا شرکت کند. جانسون یک مدال طلای دیگر هم در ۴۰۰×۴ متر امدادی برای تیم امریکا کسب کرد.