مایر، کریستیان (۱۷۱۹ـ۱۷۸۳)
مایِر، کِریسْتْیان (۱۷۱۹ـ۱۷۸۳)(Mayer, Christian)
اخترشناس، ریاضی‌دان و فیزیک‌دان اتریشی. نخستین‌بار ستاره‌های دوگانه[۱] را بررسی کرد و دربارۀ آن‌ها محاسباتی صورت داد. با وجود این، تجهیزات او قادر به تمایز ستاره‌های دوتایی[۲] واقعی که بر گرد یکدیگر مدارپیمایی می‌کنند، از ستاره‌های جداگانه‌ای نبود که صرفاً برحسب اتفاق از دیدگاه زمین باهم دیده می‌شوند. در موراوی[۳] زاده شد. کشیش یسوعی، و در ۱۷۵۲، استاد ریاضی و فیزیک هایدلبرگ[۴] شد. وقتی با امتیازات ملوکانۀ کارل تئودور[۵] رصدخانه‌ای در اشوتیزگن[۶]، و سپس رصدخانۀ بزرگ‌تری در مانهایم[۷] ساخته شد، مایر را به مقام اخترشناس دربار برگزیدند. در ۱۷۷۳، مقام خود را با انحلال انجمن یسوعی از سوی پاپ ازدست داد، با این‌حال موفق شد که بررسی‌های اخترشناختی خود را دنبال کند. مایر اندازۀ نصف‌النهار را محاسبه کرد که مبنای آن، تحقیقات صورت گرفته در پاریس و راینلاند ـ پفالتس[۸]، و گذر[۹]های رصدشدۀ زهره[۱۰] در ۱۷۶۱ و ۱۷۶۹ بود. رصدهای بعدی به دعوت کاترین دوم[۱۱] در روسیه صورت گرفتند.