مدیریت صنعتی
مدیریّت صنعتی (industrial management)
مجموعۀ فنون و مهارت‌های سازمان‌دهی، برنامه‌ریزی، هدایت، و کنترل عملیات تجاری شرکت‌ها و سازمان‌ها. در نظریۀ مدیریت صنعتی، سازمان‌دهی دو وجه اصلی دارد. یکی به ایجاد خطوط معروف به خطوط مسئولیت مربوط است که معمولاً به‌صورت نمودار سازمانی ترسیم می‌شوند و مدیران سازمان را، از رئیس تا رؤسای بخش‌ها، مشخص و وظایف و مسئولیت‌های هر یک را تعیین می‌کنند. وجه اصلی دیگر به فراهم‌آوردن کارکنانی با قابلیت‌های اجرایی مربوط می‌شود. برنامه‌ریزی در مدیریت صنعتی سه وجه اصلی دارد. یکی از آن‌ها تعیین خط‌مشی اساسی برای تولید، فروش، خرید تجهیزات، مواد، تدارکات، و حسابداری است. وجه دوم به کاربرد این خط‌مشی در بخش‌های گوناگون سازمان مربوط می‌شود. وجه سوم به تعیین استانداردهایی برای کار در همۀ بخش‌ها مربوط است. هدایت سازمان اصولاً از طریق نظارت و راهنمایی صورت می‌گیرد و مشغلۀ اصلی مدیر سازمان است. کنترل شامل استفاده از سوابق و گزارش‌ها، به‌منظور مقایسۀ عملکرد سازمان با استانداردهای تعیین شده برای کار است. سابقۀ مدیریت صنعتی با تعریف امروزی به اواخر قرن ۱۹ می‌رسد. فردریک تِیلور[۱]، مهندس امریکایی، سهم مهمی در تکامل آن داشت و فنونی برای تحلیل عملیات تولیدی و تعیین استانداردهای کار روزانه ابداع کرد.
- ↑ Frederick Taylor