دستفروش

فیلمی ساختۀ محسن مخملباف در ۱۳۶۵ش. فیلمی در سه اپیزود شامل بچۀ خوشبخت، تولد یک پیرزن، و دستفروش، که در هر قسمت ـ به‌ویژه قسمت اول و آخر ـ دارای صورت ظاهر و پرداخت کمابیش منسجمی است. فیلم علی‌رغم مضمون اجتماعی آن سیری فلسفی در روابط اجتماعی آدم‌های سطوح پایین اجتماع دارد. تلاش مخملباف در این جهت که نگاه خود را از ظاهر، یا سطح لحظه‌ها و عواطف آدم‌ها، بگذراند و «ساختمان» یا «معماری» ـ نظم و استحکام اجزای ـ فیلم را ببیند کاملاً مشهود است. به عبارت دیگر، مخملباف در جست‌وجوی آن جنبه‌ها و جوهری است که صورت واقعی و ساختار درونی فیلم او را تشکیل می‌دهد. از امتیازهای فیلم، کاربرد حس تعلیقِ آن است.