قانون زور
قانون زور force bill
عنوانی معمول برای چندین قانون در تاریخ امریکا، به ویژه قانون دوم مارس 1833 و قوانین اصلاحی 31 مه 1870 و 28 فوریۀ 1871 و 20 آوریل 1871. نخستین قانون زور در واکنش به حکم الغای قوانین فدرال در کارولینای جنوبی[۱] به تصویب رسید و به رئیس‌جمهور وقت، جکسون[۲]، این اختیار را داد که برای اجرای قوانین مصوب کنگره، به ویژه درخصوص تعرفه‌های گمرکی که به شدت مورد اعتراض کارولینای جنوبی بود، به ارتش و نیروی دریایی متوسل شود. جمهوری‌خواهان تندرو با تصویب دستۀ دوم قوانین زور با اعمال مجازات شدید برای جنوبی‌هایی که در برابر اجرای برنامه‌های اصلاحی ایشان کارشکنی می‌کردند نظارت کنگره را بر ایالت‌های جنوبی تقویت کردند. در قانون 31 مه 1870 مجازات شدیدی، مشتمل بر جریمه و زندان، برای کسانی در نظر گرفته شد که از شرکت شهروندان واجد شرایط (در این مورد: امریکایی‌های افریقایی‌تبار) در رأی‌گیری ممانعت می‌کردند. قانون 20 آوریل 1871، که از اقدامات کو کلاکس کلان[۳] ناشی شد، اعمال گروه‌های مسلح را در حکم شورش دانست و به رئیس‌جمهور این اختیار را داد که در مناطق بی‌اعتنا به قوانین، حق اعتراض به بازداشت غیرقانونی را به حال تعلیق درآورد. گرانت[۴]، رئیس‌جمهور وقت، در برخی مناطق کارولینای جنوبی از این اختیار خود استفاده کرد. این قانون تا حدی منجر به زوال کو کلاکس کلان شد.