کاتایف، والنتین (۱۸۹۷ـ۱۹۸۶)
کاتایِف، والِنتین (۱۸۹۷ـ۱۹۸۶)(Kataev, Valentin)
نویسندۀ روسی. آثارش به سه دورۀ مشخص تقسیم می‌شود. در مرحلۀ اول، عمدتاً هجو و طنز می‌نوشت؛ مثل رمان پیکارسک اختلاس‌کننده‌ها[۱] (۱۹۲۶) و نمایش‌نامه‌ای دربارۀ کمبود خانه در مسکو با نام تربیع دایره[۲] (۱۹۲۸). پس از ۱۹۳۰، آثارش را با اصول رئالیسم سوسیالیستی تطبیق داد. از ۱۹۶۴ به‌بعد با اسلوب تداعی خاطرات می‌نوشت، از جمله در علف فراموشی[۳] (۱۹۶۷). از آثار رئالیسم سوسیالیستی[۴] اوست: زمان به پیش[۵] (۱۹۳۲). دربارۀ تلاش‌های نیروی کار شوروی برای اجرای برنامۀ پنج‌ساله؛ بادبان سفید تنها[۶] (۱۹۳۶) که تا حدی شرح‌حال‌گونه است و کودکی‌اش را در اودسا[۷]ی اوکراین، محل تولد و تحصیل او، به‌تصویر می‌کشد. کاتایف برادر یوگنی پتروف[۸]، طنزپرداز، بود.