علی روحانی وصال شیرازی

علی روحانی وصال شیرازی (شیراز 1257 -همان جا 1332ش)

(متخلص به روحانی و معروف به روحانی وصال) خطاط، نقاش و شاعر. او پسر بزرگ میرزا عبدالوهاب یزدانی و نوادۀ وصال شیرازی است. در زمان حیات پدرش و پس از آن، در شیراز به کسب علوم قدیمه پرداخت و در فنون ادب، خوشنویسی و نقاشی مهارت پیدا کرد. او در نوشتن خطوط شکسته و نسخ و نستعلیق هم استاد بود. در سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ۱۲۸۸ و ۱۲۹۷ش دو بار به هندوستان سفر کرد و آن جا کتابی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ نام "سفرنامه" نوشت.

از دیگر آثار اوست: نظم داستان بینوایان ویکتور هوگو؛ گلشن وصال، تذکره‌ای به فارسی در شرح احوال و نمونۀ اشعار وصال شیرازی، فرزندان و نوادگانش، تألیف شده در ۱۳۱۹ش.

او سرانجام در 75 سالگی در شیراز درگذشت.