سوچی، آئونگ سان
| آئونگ‌سان سوچی Aung San Suu Kyi | |
|---|---|
| زادروز |
1945م |
| ملیت | برمه ای |
| شغل و تخصص اصلی | سیاست‌مدار |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | آیونگ سان (پدر) - مایکل آریس (همسر) |
| جوایز و افتخارات | جایزۀ صلح نوبل (1991) |
سوچی، آئونگ‌سان ( ـ1945) Suu Kyi, Aung San
از سیاست‌مداران میانمار (برمه) و مبارز راه حقوق بشر، رهبر «اتحاد ملی برای دموکراسی[۱]» و اصلی‌ترین مخالف دارودستۀ نظامیان حاکم بر میانمار. او دختر نخست‌وزیر پیشین برمه، آئونگ‌سان، است که برای استقلال این کشور جنگیده بود. با این که خانم سوچی از 1989 در منزل خود تحت نظر بود، ولی «اتحاد ملی برای دموکراسی»، در انتخابات 1990 به پیروزی رسید؛ اگرچه دارو دستۀ نظامیان حاکم از واگذاری قدرت سرباز زد. در 1991 به پاس «مبارزۀ مسالمت‌آمیز به نفع دموکراسی و حقوق بشر» در میانمار جایزۀ صلح نوبل را دریافت کرد. هرچند رسماً در 1995 از حصر در منزل آزاد شد، ولی دارو دستۀ نظامیان حاکم او را از عهده‌داری رهبری «اتحاد ملی برای دموکراسی» منع کرده است.
دولت میانمار همچنان آزادی‌های او را محدود می‌ساخت و از اعطای روادید به خانواده‌اش برای دیدار او نیز خودداری می‌کرد. خانم سوچی اعتقاد داشت که در صورت خروج از کشور، دولت میانمار اجازۀ بازگشت به میهن را به او نخواهد داد. در 1998 در پی اعلام خبر مرگ همسرش مایکل آریس[۲]، استاد دانشگاه آکسفورد، که با یکدیگر در همان‌جا آشنا شده بودند وضعیت وی مورد توجه جامعۀ بین‌المللی قرار گرفت مقام‌های میانمار به آریس روادید ندادند و او در مارس 1999 در اثر سرطان از دنیا رفت بی آن که طی دو سال همسر خود را دیده باشد. در اوت 2000 به خانم سوچی اجازه داده نشد که یانگون پایتخت کشور را به قصد شهرکی در همان نزدیکی برای دیدار با اعضای حزب خود ترک کند. او مدت 9 روز در حاشیۀ جاده به اعتراض پرداخت و پس از آن، مانند سال‌های 1989 تا 1995، به مدت دو هفته در منزل خود تحت نظر قرار گرفت. این آخرین نمونۀ ایجاد محدودیت برای خانم سوچی که از 1989 اجازۀ جا‌به‌جایی آزادانه نیافته بود، از نو دولت نظامی میانمار را، که دفاتر حزب او را نیز مورد بازرسی قرار داد و نتوانست با او وارد گفت‌وگو شود یا گام‌های دیگری به سمت اصلاحات بردارد، نزد جامعۀ بین‌المللی بیش از پیش محکوم ساخت.