افخمی، علی (اقدای یزد 1331ش)
| علی افخمی | |
|---|---|
| زادروز |
اقدای یزد ۱۳۳۱ش |
| ملیت | ايراني |
| تحصیلات و محل تحصیل | دکتری زبان‌شناسی اجتماعی |
| شغل و تخصص اصلی | زبان‌شناس و پژوهشگر |
| فعالیت‌های مهم | معاونت پژوهشی دانشگاه تهران، رياست انتخابی دانشكدۀ ادبيات دانشگاه تهران و رياست كتابخانۀ مركزی و اسناد دانشگاه تهران |
| آثار | فرهنگ توصيفی نقد ادبی (با همكاری نسرين‌دخت خطاط و ژاله كهنمويی‌پور)؛ جامعه‌شناسی زبان، از سری كتاب‌های دانشگاه كيمبريج؛ فرانظريۀ زبان‌شناسی؛ طرح تصحيح تذكر‌ةالعارفين؛ بررسی زبان‌شناختی ترجمۀ قرآن كريم به زبان فرانسه |
| گروه مقاله | زبان شناسی |
اَفْخَمی، علی (اقداي يزد ۱۳۳۱ش ـ )
زبان‌شناس و پژوهشگر ایرانی. در 1354ش در رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تبریز مدرک کارشناسی گرفت و در همان سال دیپلم عالی زبان انگلیسی را از دانشگاه کیمبریج اخذ کرد. در 1358 برای فراگیری زبان فرانسوی به کشور فرانسه رفت و پس از یک سال تحصیل در دانشگاه سوربن دیپلم عالی زبان فرانسوی گرفت. در 1360 موفق به اخذ دانشنامۀ کارشناسی ارشد در رشتۀ زبان‌شناسی شد و در همین رشته و با گرایش زبان‌شناسی اجتماعی به دریافت دانشنامۀ دکتری نایل شد. سپس نزدیک به دو سال با نمایندگی ایران در یونسکو و مدتی با بخش مطبوعات فرهنگی سفارت فرانسه همکاری کرد، و پس از بازگشت به ایران به تدریس در دانشگاه پرداخت. از مهم‌ترین فعالیت‌های اجرایی او تأسیس دانشگاه مستقل زبان و ادبیات خارجی است. وی برای نخستین‌بار رشته‌های زبان و ادبیات ژاپنی و زبان و ادبیات اردو را تأسیس کرد. از مشاغل مهم وی علاوه‌بر تدریس می‌توان به معاونت پژوهشی دانشگاه تهران، ریاست انتخابی دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران و ریاست کتابخانۀ مرکزی و اسناد دانشگاه تهران اشاره کرد. از آثار اوست: فرهنگ توصیفی نقد ادبی با همکاری نسرین‌دخت خطاط و ژاله کهنمویی‌پور؛ جامعه‌شناسی زبان از سری کتاب‌های دانشگاه کیمبریج؛ فرانظریۀ زبان‌شناسی؛ طرح تصحیح تذکر‌ةالعارفین؛ بررسی زبان‌شناختی ترجمۀ قرآن کریم به زبان فرانسه.