دوانی

دوانی
از گویش‌های شمال غربی استان فارس رایج در قصبۀ کوهستانی دوان در حومۀ کازرون. دوانی با زبان مردم منطقۀ کازرون فرق دارد. امّا به گویش روستاهای دوسیران و بنارویۀ کازرون نزدیک است. این گویش واژه‌های فراوانی در مورد گله‌داری دارد که نشانه‌ای از کوچ‌نشینی مردم آن است. صامت‌های این گویش مانند صامت‌های فارسی است. پیشوندهای مصدر در دوانی عبارت‌اند از var و ver، مانند varporessan «یکه خوردن»، veravordan «چیزی را از جای خود کندن». اسم فاقد تمایز جنس دستوری است. نشانۀ جمع پسوند gal است. در مجموع دوانی به ماسَرمی، پاپونی و سمغانی نزدیک است.