فردریک سوم (۱۶۰۹ـ۱۶۷۰)
فردریک سوم (۱۶۰۹ـ۱۶۷۰)(Frederick III)
پادشاه دانمارک و نروژ (۱۶۴۸ـ۱۶۷۰). دوران زمامداری‌اش به برقراری حکومت مطلقۀ سلطنتی در دانمارک انجامید که تا ۱۸۴۸ ادامه یافت. در جوانی دستیار اسقف بود. فرماندهی نیروهای دانمارک را در جنگ فاجعه‌آمیز این کشور با سوئد (۱۶۴۳ـ ۱۶۴۵) برعهده داشت و پس از مرگ پدرش، کریستیان چهارم[۱]، در ۱۶۴۸، جانشین وی شد و به کاهش اختیارات و قدرت پادشاه تن در داد. در ۱۶۵۷، فردریک سوم برای بازپس‌گرفتن سرزمین‌هایی که دانمارک در جنگ ۱۶۴۵ با سوئد از‌دست داده بود، به این کشور حمله کرد. امید فردریک برای بازپس‌گیری بخشی از قلمرو خود از سوئد، با تصرف سریع ژوتلند[۲] و به‌خطرافتادن شلان[۳] از سوی نیروهای سوئدی به فرماندهی کارل دهم، پادشاه سوئد، به یأس تبدیل شد و دو کشور در ۱۶۵۸ پیمان روسکیلده[۴] را امضا کردند؛ براساس این پیمان بخش‌های تازه‌ای از خاک دانمارک به سوئد منضم شد. شش ماه بعد کارل دوباره به دانمارک حمله کرد؛ این‌بار با مقاومت مردم کپنهاگ و کمک ناوگان دریایی هلند تهاجم نیروهای سوئدی دفع و براساس پیمان کپنهاگ[۵] بخش‌هایی از قلمرو دانمارک از سوئد بازپس گرفته شد. گرچه فردریک سوم با تصویب قانون اساسی جدید در ۱۶۶۱، قدرت مطلقه را به‌دست آورده بود در ساختار اداری و مالی کشور اصلاحات بسیاری به‌عمل آورد.