هوکون هفتم (۱۸۷۲ـ۱۹۵۷)
هوکون هفتم (۱۸۷۲ـ۱۹۵۷)(Haakon VII)
پادشاه نروژ از ۱۹۰۵. دومین پسر فردریک هشتم، شاه دانمارک، بود و پیش از رسیدن به سلطنت، شاهزاده چارلز[۱] نام داشت. پس از جدا شدن نروژ از سوئد، به پادشاهی نروژ برگزیده شد و در ۱۹۰۶ هوکون نام گرفت. پس از یورش آلمان به نروژ در ۱۹۴۰، از تأیید دولت ویدکون کویسلینگ[۲]، خودداری کرد، چون با آلمانی‌ها همکاری داشت. به لندن گریخت و در رأس یک دولت در تبعید قرار گرفت؛ مظهر استقلال ملی نروژی‌ها بود.