پیوس نهم
پیوس نهم (۱۷۹۲ـ۱۸۷۸)(Pius IX)
(نام اصلی: جووانّی ماریا ماستائی‌ـ‌فِرِتّی[۱]) پاپ ایتالیایی (۱۸۴۶ـ۱۸۷۸). هرگز الحاق مراکز پاپی و رم[۲] را به پادشاهی ایتالیا تأیید نکرد. در ۱۸۵۴ اصل لقاحِ در عین عصمت[۳] و در ۱۸۷۰ عصمت پاپ[۴] را اعلام کرد. او طولانی‌ترین دورۀ پاپی را تاکنون در تاریخ اَدوارِ پاپی داشته است. پیوس نهم در آغاز مردی آزادمنش بود، ولی با ازدست‌دادن تدریجی اراضی پاپی به‌شدت ارتجاعی شد. پس از آن که رم به اشغال نیروهای ایتالیایی درآمد، پا از واتیکان بیرون نگذاشت و خود را زندانی قلمداد و دخالت در سیاست‌های ایتالیایی را برای کاتولیک‌ها قدغن نمود. او قدرتش را در واتیکان متمرکز کرد و از کنار آمدن با افکار مذهبی نو سر باز زد. تعهد او الهام‌بخش کیش پرستشی شد که تا امروز ادامه دارد. گام نخست قدیس‌سازیِ او در ۱۹۸۵ برداشته شد و پاپ ژان پل دوم[۵] در سال ۲۰۰۰ آن را به اتمام رساند. پیوس نهم را مخالفانش، ضدیهود، بچه‌دزد و مخالف یکپارچگی ایتالیا خوانده بودند و از اقدام او به طرح اصل عصمت پاپ ایراد می‌گرفتند و لذا تصمیم به قدیس‌سازی او، با مخالفت یهودیان و لیبرال‌ها و کاتولیک‌های اصلاح‌طلب روبه‌رو شد.