آلکان (۱۸۱۳ـ۱۸۸۸)
آلکان (۱۸۱۳ـ۱۸۸۸)(Alkan)
(نام اصلی: شارل والانتَن مورانژ[۱]) استاد نوازندگی پیانو و آهنگ‌ساز فرانسوی. قطعه‌های پیانویی بسیار مشکل او تا دهۀ ۱۹۷۰ با بی‌اعتنایی مواجه شدند. آثارش عبارت‌اند از سونات بزرگ: چهار دوران[۲] (۱۸۴۸) و دوازده اتود[۳] در تمامی گام‌های مینور[۴] (۱۸۵۷)، که شماره‌های چهار تا هفت آن یک سمفونی برای پیانوی تک‌نواز و شماره‌های هشت تا ده آن کنسرتی برای پیانوی تک‌نواز است. آلکان در پاریس به‌دنیا آمد و چنان نوازندۀ استثنایی بود که در ۶سالگی به کنسرواتوار پاریس[۵] راه یافت. در پاریس معلم پیانو شد. در آثارش به پرورش‌ِ تکنیکی پیشرفته، بی‌نهایت دشوار، و اغلب بسیار مدرن پرداخت. در کار نوازندگی، او را هم‌طراز شوپن[۶] (دوست نزدیکش) و لیست[۷] می‌دانستند، اما از ۱۸۴۹ انزوا گزید. گفته شد که علت مرگ او، واژگون‌شدن یک قفسۀ کتاب بر رویش بوده است.