بهبهانی، سید جعفر (تهران ۱۲۹۳ـ۱۳۶۶ش)
بِهبَهانی، سیّد جعفر (تهران ۱۲۹۳ـ۱۳۶۶ش)
دولتمرد و حقوق‌دان ایرانی دورۀ پهلوی. فرزند سید محمد بهبهانی و نوۀ سید عبدالله بهبهانی، روحانی مشهور مشروطه‌خواه، بود و پس از تحصیلات مقدماتی، وارد دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران شد و به اخذ مدرک لیسانس موفق گردید. در ابتدا سردفتر اسناد رسمی بود و در بازار نیز فعالیت می‌کرد. وی پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش در دوره‌های هجدهم، نوزدهم، و بیستم از تهران به نمایندگی مجلس شورای ملی برگزیده شد. از ۱۳۴۰ش به بعد، از سیاست کناره گرفت، اما در دربار نفوذ داشت و مورد مشورت بود.