یورو

یورو (Euro)

يورو

واحد پولی اتحادیۀ اروپا. اول ژانویۀ ۲۰۰۲، سکّه‌ها و اسکناس‌های یورو در دوازده کشور از پانزده کشور عضو اتحادیۀ اروپا به جریان افتاد و یورو جانشین پول در گردش این کشورها شد. پذیرش یورو آخرین مرحله از برنامۀ اتحاد مالی و اقتصادی اتحادیۀ اروپا بود. اتحاد مالی و اقتصادی که با هدف ایجاد پول واحد و مرجع با صلاحیت مالی برای کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا طراحی شد، بخش اصلی پیمان ماستریخت بود که اتحادیۀ اروپا براساس آن بنیاد گذارده شد. اتحادیۀ اروپا به‌منظور تثبیت ارزش یورو، ضوابط اقتصادی سخت‌گیرانه‌ای را برای الحاق کشورهای عضو اتحادیه به سیستم‌ مالی یورو تعیین کرده بود. این ضوابط، از‌جمله به سطوح تورّم، میزان کسری بودجه و بدهی دولت‌ها و ثبات پول ملی در گردش کشورها مربوط می‌شد. از آغاز ۲۰۰۲، که سکه‌ها و اسکناس‌های یورو با پشتوانۀ قانونی در دوازده کشور به جریان افتاد، پول رایج قدیم کشورها تا پایان فوریۀ ۲۰۰۲ اعتبار قانونی خود را حفظ کرد، اما بعد از این تاریخ، کلیۀ معاملات پولی می‌بایست از طریق پول جدید (یورو) صورت می‌گرفت. بانک صادرکنندۀ یورو، بانک مرکزی اروپا در فرانکفورت، آلمان است که در اوایل ژانویۀ ۱۹۹۹ کار خود را شروع کرد. هر یورو ۱۰۰ سنت است. اسکناس‌های یورو عبارت‌اند از ۵، ۱۰، ۳۰، ۵۰، ۱۰۰، ۲۰۰ و ۵۰۰ یورویی. علاوه‌بر سکه‌های یک و دو یورویی، سکه‌های ۱، ۲، ۵، ۱۰، ۲۰ و ۵۰ سنتی نیز ضرب شده است. شکل اسکناس‌ها در تمام کشورها یکسان است ولی هر کشور سکه‌های مخصوص به خود را ضرب می‌کند که طرحی مشترک در یک طرف و نماد یا طرح ملی آن کشور در طرف دیگر سکه قرار دارد.

---