اجاره زهدان
اِجارۀ زهدان (surrogacy)
پرداخت پول به ازای به‌دنیاآوردن کودک برای زوجی نابارور یا فردی مجرد. در بعضی از کشورهای اروپایی و امریکایی مرسوم است. در ایران نیز این امر با شرایطی خاص صورت می‌گیرد. در انگلستان، گزارش وارناک[۱] در زمینۀ پژوهش‌های رویانی[۲] (۱۹۸۴)، اجارۀ زهدان را محکوم کرد. در قانون توافق اجارۀ زهدان[۳] (۱۹۸۵)، دخالت شخص ثالث برای مذاکره یا تسهیل اجارۀ رحم در مقابل پرداخت پول ممنوع شد. این قانون برای سازمان‌های دخیل در اجارۀ رحم، بدون مقاصد تجاری، محدودیتی قائل نیست و در مذاکرات مستقیم بین مادر و والدین سفارش‌دهنده مداخله نمی‌کند. در لایحۀ باروری انسان و جنین[۴] (۱۹۸۹) در انگلستان سازمانی قانونی برای صدور مجوز به‌منظور نظارت بر پژوهش‌ها و درمان ناباروری انسان و رویان‌شناسی[۵] تأسیس شد.