امیر جعفری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۹ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۲۵ توسط Nazanin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
امیر جعفری
زادروز تهران 10 شهریور 1353ش
ملیت ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل کارشناسی مديريت- دانشگاه آزاد اسلامی
شغل و تخصص اصلی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون
آثار پستچی سه بار در نمی‌زند (حسن فتحی- ۱۳۸۸)؛ نفوذی (احمد کاوری، مهدی فیوضی- 1388)؛ جیب‌بر خیابان جنوبی (سیاوش اسعدی- 1392)؛ بیگانه (بهرام توکلی- ۱۳۹۳)؛ سوفی و دیوانه (مهدی کرم‌پور- ۱۳۹۷)؛ آزاد به قید شرط (حسین شهابی- 1396)؛ قانون مورفی (رامبد جوان- 1396)؛ چهار انگشت (حامد محمدی- 1397)
گروه مقاله سینما
خویشاوندان سرشناس ریما رامین‌فر (همسر )
جوایز و افتخارات جایزه‌ی اول مشترک از جشنواره‌ی تئاتر فجر برای رژیستورها نمی‌میرند (۱۳۸۰)؛ جایزه‌ی اول از جشنواره‌ی تئاتر فجر برای یک دقیقه سکوت (۱۳۸۰)؛ بازیگری دوم مشترک از جشنواره‌ی تئاتر فجر برای پاییز (۱۳۸۱)؛ بازیگری مشترک دوم از جشنواره‌ی تئاتر فجر برای همان همیشگی (۱۳۸۱)
امیر جعفری
امیر جعفری
امیر جعفری

امیر جعفری (تهران 10 شهریور 1353ش- )


بازیگر ایرانی تئاتر، سینما و تلویزیون. فارغ‌التحصیل دوره‌ی کارشناسی مديريت از دانشگاه آزاد اسلامی است و همچنين دوره‌ی دو ساله‌ی بازيگری را از سال 1371 در کلاس‌های حمید سمندریان گذرانده. فعالیت هنری را از سال 1375 با نمایش‌های دانشجویی آغاز کرد و سال‌های بعد در نمایش‌های مختلفی چون رژیستورها نمی‌میرند، پاییز، رقص کاغذپاره‌ها، شب‌های آوینیون، همان همیشگی و یک دقیقه سکوت بازی کرد. وی فعاليت سينمايی را از سال 1375 با دستیاری کارگردان در فيلم راز مينا (عباس رافعی) آغاز کرده و اولین حضورش در جلوی دوربین سینما با فیلم نان و عشق و موتور 1000 بوده است. او همچنين بازی در سريال‌های چک برگشتی، شيدايی، توطئه‌ی فاميلی، زير هشت، چارديواری، ميوه‌ی ممنوعه، برای آخرين بار، کمربندها را ببنديم، من يک مستاجرم و بدون شرح را در کارنامه دارد.

نقش‌آفرینی جعفری در مجموعه‌های تلویزیونی از ابتدا (سریال بدون شرح) مورد توجه مخاطبان این رسانه بوده و در سینما نیز به بازی‌های خیره‌کننده‌ی او در فیلم‌های پستچی سه بار در نمی‌زند، نفوذی، سوفی و دیوانه و آزاد به قید شرط می‌توان اشاره کرد. به این همه باید اضافه کرد که مهارت جعفری در بازیگری تئاتر تاکنون چندین جایزه و تقدیر از جشنواره‌ی تئاتر فجر را برای او به همراه داشته: بازیگری سوم از جشنواره‌ی تئاتر فجر برای رقص کاغذپاره‌ها (۱۳۷۸)؛ تقدیر در جشنواره‌ی تئاتر فجر برای شب‌های آوینیون (۱۳۷۹)؛ جایزه‌ی اول مشترک از جشنواره‌ی تئاتر فجر برای رژیستورها نمی‌میرند (۱۳۸۰)؛ جایزه‌ی اول از جشنواره‌ی تئاتر فجر برای یک دقیقه سکوت (۱۳۸۰)؛ بازیگری دوم مشترک از جشنواره‌ی تئاتر فجر برای پاییز (۱۳۸۱)؛ بازیگری مشترک دوم از جشنواره‌ی تئاتر فجر برای همان همیشگی (۱۳۸۱). ریما رامین‌فر (بازیگر) همسر اوست.

گزیده‌ی تئاترها: رقص کاغذپاره‌ها (محمد یعقوبی- 1378)؛ دل سگ (محمد یعقوبی- 1379)؛ کمدی شب سیزدهم (حمید امجد- 1379)؛ شب‌های آوینیون (کورش نریمانی- 1379)؛ رژیسترها نمی‌میرند (حسین کیانی- 1380)؛ یک دقیقه سکوت (محمد یعقوبی- 1380)؛ پاییز (نادر برهانی‌مرند- 1381)؛ همان همیشگی (ریما رامین‌فر- 1381)؛ درس (داریوش مهرجویی- 1389)؛ شکلک (نغمه ثمینی- 1392)؛ مجلس ضربت زدن (محمد رحمانیان- 1395)؛ عروس مردگان (امیدرضا سپهری- 1398).

گزیده‌ی مجموعه‌های تلویزیونی و شبکه‌ی نمایش خانگی: بدون شرح (مهدی مظلومی- 1381)؛ من یک مستاجرم (پریسا بخت‌آور- 1383)؛ کمربندها را ببندیم (مهدی مظلومی- 1383)؛ میوه‌ی ممنوعه (حسن فتحی- 1386)؛ چاردیواری (سیروس مقدم- 1389)؛ زیر هشت (سیروس مقدم- 1389)؛ توطئه‌ی فامیلی (رامبد جوان- 1390)؛ چک برگشتی (سیروس مقدم- 1391)؛ تعبیر وارونه یک رؤیا (فریدون جیرانی- 1394)؛ شهرزاد (حسن فتحی- 1396).

گزیده‌ی فیلم‌های سینمایی: نان، عشق و موتور ۱۰۰۰ (ابوالحسن داوودی- 1380)؛ قارچ سمی (رسول ملاقلی‌پور- 1380)؛ جنایت (محمدعلی سجادی- 1382)؛ تردست (محمدعلی سجادی- ۱۳۸۸)؛ پستچی سه بار در نمی‌زند (حسن فتحی- ۱۳۸۸)؛ نفوذی (احمد کاوری، مهدی فیوضی- 1388)؛ جیب‌بر خیابان جنوبی (سیاوش اسعدی- 1392)؛ بیگانه (بهرام توکلی- ۱۳۹۳)؛ سوفی و دیوانه (مهدی کرم‌پور- ۱۳۹۷)؛ آزاد به قید شرط (حسین شهابی- 1396)؛ قانون مورفی (رامبد جوان- 1396)؛ چهار انگشت (حامد محمدی- 1397).