عیوب قافیه

از مباحث فن قافیه، در ارتباط با خطاهایی که ممکن است در کاربرد حروف یا حرکات قافيـه پیش بیاید. این خطاها چندان فاحش نیستند و گاه در آثار شاعران به آنها برمی‌خوریم.

شایع‌ترین آنها به شرح زیر است:

إقـواء (به معنی بافـتـن ریسمانی است که تارهای آن در باریکی و کلفتی مختلف باشد.) و آن اختلاف حرکت حذو و توجیه است. اختلاف حذو مانند این که شگفت را با گرفت قافیه کنند و اختلاف توجيه مانند این که پُر را با دَر قافیه کنند.
إكفاء (به معنی از مقصود منحرف گشتن است.) و آن اختلاف حرف روی است. یعنی قافیه کردن دو حرف که مخرج تلفظ آنها به هم نزدیک باشد. مانند قافیه کردن سگ و شک.
سناد (به معنی اختلاف است.) و آن اختلاف حرف ردف است. مانند قافیه کردن یاری و دوری یعنی حرف ردف اصلی؛ یا قافیه کردن باخت و بافت یعنی حرف ردف مركب. در شعر عربی، اختلاف بعضی از حروف ردف جایز است.