لیلو، جورج (۱۶۹۳ـ۱۷۳۹)
| کلود شابرول Claude Chabrol | |
|---|---|
| زادروز |
پاریس 24 ژوئن ۱۹۳۰م |
| درگذشت | پاریس 12 سپتامبر 2010م |
| ملیت | فرانسوی |
| شغل و تخصص اصلی | کارگردان سینما |
| فعالیت‌های مهم | از بنیادگذاران جنبش موج نوی فرانسه |
| آثار | جام شراب (جوجه در سرکه) (1984) |
| گروه مقاله | سینما |
| خویشاوندان سرشناس | استفان اودران (همسر) |
| جوایز و افتخارات | خرس طلایی جشنوارۀ بین‌المللی فیلم برلین (1959)؛ جایزه فیپرشی جشنوارۀ فیلم برلین (1973) |
لیلو، جورج (۱۶۹۳ـ۱۷۳۹)(Lillo, George)
نمایش‌نامه‌نویس انگلیسی. پیش‌گام در خلق تراژدی خانگی[۱] ـ گونه‌ای نمایش که فرق آن با تراژدی سنتی[۲]، پرداختن به رنج‌های طبقه‌های پایین و متوسط جامعه است. بااین‌که لیلو بی‌تردید در لندن و از جواهرسازی فلاندری[۳] و همسر انگلیسی‌اش به‌دنیا آمد، اطلاع چندانی دربارۀ زندگی او در دست نیست، جز این‌که پیشۀ پدر را دنبال کرد و طبعاً وارد جامعۀ تجاری طبقۀ متوسط شد. نخستین نمایش‌نامۀ او یک اپرا بالاد[۴] احساساتی به‌نام سیلویا[۵] یاخاکسپاری روستایی[۶] (۱۷۳۰) بود. دومین اثر او، تاجر لندنی[۷] یاداستان جورج بارن‌وِل[۸] (۱۷۳۱)، نقش عظیم لیلو در نمایش، یعنی ارائۀ تراژدی خانگی منثور، را رقم زد. او در این نمایش‌نامه، این پیش‌فرض اجباری را که تراژدی حتماً باید به بزرگان و رویدادهای بزرگ بپردازد، یکسره کنار گذاشت و در عوض قصه‌ای ساده و احساساتی از وسوسه، سقوط، و مکافات یک کارآموز لندنی را به نثر بازگو کرد. گرچه حال‌وهوای این اثر به فضای زندگی تجاری قرن ۱۸ می‌ماند، لیلو عملاً محتوای تاریخی بالاد الیزابتی[۹] را که مبنای اثرش بوده حفظ کرده است. او همین چیدمان را برای دومین نمایش‌نامۀ مهم خود، کنجکاوی فاجعه‌بار[۱۰] (۱۷۳۶) نیز حفظ کرد، که براساس یک مجموعۀ کوچک از بالادهای الیزابتی دربارۀ جنایت بود، ولی در این اثر نثر را کنار گذاشت و به شعر نو پرداخت. از دیگر نمایش‌نامه‌های اوست: بریتانیا و باتاویا[۱۱] (۱۷۳۴)، قهرمان مسیحی[۱۲] (۱۷۳۵)، مارینا[۱۳] (۱۷۳۸)، و المِریک[۱۴] (۱۷۴۰).