ایموجین کانینگهام

ایموجین کانینگهام Imogen Cunningham
زادروز	پورتلند 12 آوریل 1883م
درگذشت	سان فرانسیسکو 12 ژوئن 1976م
ملیت	امریکایی
تحصیلات و محل تحصیل	شیمی- دانشگاه واشنگتن و دانشگاه صنعتی درسدن (آلمان)
شغل و تخصص اصلی	عکاس
آثار	پروسۀ مدرن عکاسی؛ بعد از نود سالگی
گروه مقاله	عکاسی
جوایز و افتخارات	کمک‌هزینۀ گوگنهایم و دکترای افتخاری کالج کالیفرنیا

ایموجین کانینگهام

از آثار کانینگهام

ایموجین کانینگهام (پورتلند 12 آوریل 1883_ سان فرانسیسکو 12 ژوئن 1976م) Imogen Cunningham

عکاس امریکایی. از اعضاء گروه اف64 بود که به عکاسی از نمای نزدیک و برجسته‌سازی اشیاء و لحظات روزمره تمایل داشتند.

در پورتلند به دنیا آمد و فرزند پنجم خانواده‌ای دوازده‌نفره بود. در دانشگاه واشنگتن در رشتۀ شیمی به تحصیل پرداخت. اولین دوربین خود را در 18 سالگی خرید اما پس از چندی از صرافت عکاسی افتاد. حدود پنج سال بعد، آشنایی با آثار گرترود کاسبیر، بانوی عکاس شهیر، موجب شد تا دوباره به عکاسی علاقه‌مند شود. در همین حین با کمک یکی از اساتیدش نحوۀ عملکرد دوربین را به شکلی حرفه‌ای فراگرفت و برای تأمین مخارج دانشگاه، به عکاسی از گیاهان برای دپارتمان گیاه‌شناسی مشغول گردید. پس از فارغ‌التحصیلی مدتی در استودیوی ادوارد کرتیس، عکاسی مشهوری که عمدۀ وقتش را صرف عکاسی پرتره از اقشار مختلف مردم آمریکا می‌کرد، به کار پرداخت. با دریافت کمک‌هزینه‌ای که به زنان محصل موفق اعطا می‌شد، این فرصت را پیدا کرد تا به آلمان برود و در آن‌جا در دانشگاه صنعتی درسدن به تحصیل پرداخت. اگرچه در این دوران، او بیش‌تر بر تحصیل متمرکز بود و موقتاً عکاسی را کنار گذاشت، به شیوه‌ای برای چاپ عکس دست یافت که از روش‌های مرسوم بسیار ارزان‌تر بود.

ایموجین پس از بازگشت به آمریکا، استودیو شخصی خود را در سیاتل به راه انداخت و در عکاسی پرتره برای خود نامی دست و پا کرد. در سال‌های بعد با روی پارتریج، طراح و آموزگار هنر ازدواج کرد و سه فرزند به دنیا آورد. سپس به دلیل تغییر مکان تدریس پارتریج، همراه وی به کالیفرنیا رفت. در همین حین او تغییر مسیری در زمینۀ حرفه‌اش را تجربه کرد و به گرفتن عکس‌هایی با دقت و وضوح بالا از گیاهان متمایل شد. برای مثال او حدود دو سال از وقتش را صرف عکاسی از جزئیات مختلف گل ماگنولیا کرد. بعد از این در تغییری مجدد، دوباره به فرم بدن انسان به‌خصوص دست‌ها علاقه‌مند شد و عکس‌های بسیاری از دست‌های بازیگران و نوازندگان گرفت که در نهایت، موجب استخدام او در مجلۀ معتبر ونیتی‌فر شد. در نهایت، کانینگهام بازگشتی دوباره به عکاسی مستند و اجتماعی داشت و تا چند ماه پیش از مرگش در 94 سالگی، عکاسی را رها نکرد.

علاوه بر کسب جوایزی مانند دکترای افتخاری کالج کالیفرنیا و کمک‌هزینۀ گوگنهایم، بیش از ده کتاب از کانینگهام به چاپ رسیده است. از جمله پروسۀ مدرن عکاسی و بعد از نود سالگی.

---