سن ـ مالو
سَنْ ـ مالو (St-Malo)
دریابندر و شهر تفریحی در ولایت ایل ـ اِ ـ ویلن[۱]، در غرب فرانسه، به فاصلۀ ۸۰کیلومتری شمال غربی رِن[۲]، بر ساحل رود رانسه[۳]. جمعیت آن ۴۹,۳۰۰ نفر است (۱۹۹۰). بندر شلوغ ماهی‌گیری، دادوستد، و مسافربری است و دارای صنایع چاپ، و تولید ماشین‌آلات و دستگاه‌های الکترونیکی است. در ۱۹۶۷ بر رود آن، سدّی ساختند که از جزر و مدّ سیزده‌متری برق تولید می‌کند و نخستین نیروگاه جزرومدّی در جهان است. نام شهر از اسقف آن در ۶۴۰م، مکلو[۴] یا مالو، گرفته شده است. این شهر بر جزیره‌ای در کرانۀ راست دهانۀ رود مزبور واقع شده است. در جزایر واقع در خلیج استحکامات نظامی از جنگ جهانی به‌جا مانده است. اگرچه سن ـ مالو در اوت ۱۹۴۴، درخلال جنگ جهانی دوم، کاملاً ویران شد، آن را به همان شکل بازسازی کردند. این شهر بارویی متعلق به قرون ۱۵ تا ۱۸، دارد. خانه‌های سنگی بسیاری از قرون ۱۶ و ۱۷، در خیابان‌های تنگ در اطراف کلیسای جامع واقع شده‌اند. سن ـ مالو زادگاه شاتوبریان[۵] (۱۷۶۸)، نویسنده و سیاستمدار فرانسوی است، و ژاک کارتیه[۶]، از اهالی شهر، در ۱۵۳۴ در تلاش برای یافتن گذرگاه شمال غرب[۷]، با کشتی از این شهر سفر کرد و در ساحل رود سنت لارنس[۸] لنگر انداخت و آن را کانادا نامید.