ساتی، اریک (۱۸۶۶ـ۱۹۲۵م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ساتی‌، اِریک‌ (۱۸۶۶ـ۱۹۲۵)(Satie, Erik)

ساتي‌، اِريک‌
اِریک‌ ساتی‌
Erik Satie
زادروز 1866م
درگذشت 1925م
ملیت فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل  اسکولا کانتوروم
شغل و تخصص اصلی آهنگ‌ساز
گروه مقاله موسیقی
خویشاوندان سرشناس اوژنی ساتی بارنِچ (مادر)
جوایز و افتخارات سه ژیمنوپِدی (1888)

آهنگ‌ساز فرانسوی. قطعه‌های او برای پیانو، مثل سه ژیمنوپِدی[۱] (۱۸۸۸)، دقیق و غم‌انگیزند و بیان رُمانتیک را با برداشت‌هایی فراواقعی هجو می‌کنند. نگاه زیباشناسانه او، ساده و هجو‌آمیز، مثلاً در مس فقرا[۲] (۱۸۹۵)، از منظر ملی‌گرایی، پادزهری در مقابل افراط‌کاری‌های ناشی از رمانتیسیسم آلمانی بود. ساتی که مقتدای آهنگ‌سازان گروه شش[۳] برشمرده می‌شد، مفهوم موزیک دآموبلمان (موسیقی مبلمان)[۴] را ترویج می‌کرد، که خبر از پیدایش رادیو می‌داد. سفارشی از جانب دیاگیلف[۵]، به ساخته‌شدن بالۀ رژه[۶] (۱۹۱۷) منجر شد، که در سازبندی آن از بوق کارخانه، ماشین تحریر، و سوت کشتی استفاده شده بود. ساتی برای موسیقی فیلم آنتراکت[۷] ساختۀ رنه کلر[۸] (۱۹۲۴)، سبک تازه‌ای ابداع کرد. پدر ساتی آهنگ‌ساز و ناشر آثار موسیقی در پاریس بود و مادرش، اوژنی ساتی بارنِچ[۹]، قطعه‌های کوچک و ساده‌ای برای پیانو می‌ساخت. ساتی فقط یک سال در کنسرواتوار پاریس ماند و پس از آن با نوازندگی در کافهها و ساختن موسیقی برای، هیپسا[۱۰]، ترانهسرای مونمارتر[۱۱] و پوِلت دارتی[۱۲]، خوانندۀ تالارهای کنسرت، زندگی حقیرانهای را درپیش گرفت. از طریق دوستی با دبوسی[۱۳] در حدود ۱۸۹۰، با حلقۀ اندیشمندان ارتباط یافت. همچنین در ۴۰سالگی به تحصیل در اسکولا کانتوروم[۱۴] زیرنظر ونسان دَ اندی[۱۵] و آلبر روسل[۱۶] پرداخت. دراینحال به انتشار قطعههای کوچکی برای پیانو با عنوانهای عجیب و غریب ادامه داد. در سالهای بعد با ژان کوکتو[۱۷] آشنا شد و در آرکویی[۱۸] مدرسهای بنا کرد و در آن به آزمودن تأثیر برخی اندیشهها بر آهنگسازان جوانتری مثل پولانک[۱۹]، اوریک[۲۰]، و میّو[۲۱] پرداخت و آنها را از سبک رُمانتیک که تحت تأثیر آهنگسازان آلمانی، بهخصوص واگنر[۲۲]، پدید آمده بود دور کرد و به سوی سبکی بیآلایشتر، فشردهتر و وابسته به کلمات پیش رفت.

 


  1. Gymnopédies
  2. Messe des Pauvres/Poor People’s Mass
  3. Les Six
  4. (musique d’ameublement (furniture music
  5. Diaghilev
  6. Parade
  7. Entr’acte
  8. René Clair
  9. Eugénie Satie-Barnetsche
  10. Hypsa
  11. Montmartre
  12. Paulette Darty
  13. Debussy
  14. Schola Cantorum
  15. Vincent d’Indy
  16. Albert Roussel
  17. Jean Cocteau
  18. Arcueil
  19. Poulenc
  20. Auric
  21. Milhaud
  22. Wagner